Ferðalag á jólunum

Þá er loks komið að ferðalaginu mínu.

Ég er búin að setja dótið mitt litla niður í töskuna, ganga frá herbergisreikninginum og kveðja dásamlega fólkið sem rekur þetta glæsilega gistihús. Eldsnemma í fyrramálið legg ég svo af stað keyrandi til borgar hér rétt hjá. Ég valdi hana vegna þess að þar er ákveðinn staður þar sem að ég get komið mér fyrir og framkvæmt áætlun mína án truflunar. Einnig vegna þess að þegar ég svo finnst, veldur það ekki miklu hugarangri hjá viðkomandi þar sem að þetta er innan þeirra sérgreinar.... get ekki farið nánar út í það vegna þess að ég vil ekki að fólk nái að rekja sig fram á internetinu um staðsetninguna... þið skiljið.

Mér líður alveg furðanlega í dag. Er öll eitthvað svo dofin og fjarræn. Er eitthvað veik held ég, kannski að ég sé að fá einhverja flensu eða eitthvað. Ef öðruvísi hefði staðið á, hefði ég farið til læknis. Ég kastaði upp í morgun þegar ég vaknaði og er búin að vera svo slöpp og þreytt allan Desember. Ég er samt ekki með hita eða neitt svoleiðis, bara þessi magaóþægindi, flökurleiki á morgnana og svo þessi sífellda þreyta sem ég næ ekki að hrista af mér. Æ fyrirgefið vælið í mér, ég er bara svekkt og pirruð á þessum slappleika svona rétt fyrir stóra atburðinn.

Allavega þá er allt á áætlun hjá mér og líðan mín gagnvart atburðinum hefur ekkert breyst. Ég er ennþá staðráðin í að hrinda þessu í framkvæmd og allt er klárt.

Ég verð að segja að eftir að hafa lesið stuttlega yfir bloggið mitt, þá sé ég að það vantar svo miklu miklu meira inn í það en ég hefði kosið. Ég hugga mig þó við að bloggvinur minn hefur allt skrifaða efnið mitt og ræður hann hvað hann svo gerir við það. Ég gaf honum upp lykilorðið hér á síðuna og ætlar hann að senda ykkur sem þetta lesið, tilkynninguna um brotthvarf mitt. Það er að segja, hann fær staðfestingu og mun láta hana fljóta hér inn á vefinn.

Þakka þér kærlega fyrir vinur!

Ég er búin að vera velta lífi mínu töluvert fyrir mér undanfarið og aftur og aftur rekst ég á þá einkennilegu „tilviljun“ að ég og foreldrar mínir skyldu hafa verið búsett í sömu borginni hér í „útlöndunum“ !?  Mér finnst það svolítið merkilegt svo ekki sé meira sagt. Eins og einhver sagði "Vegir Guðs eru órannsakanlegir".  Mikið vildi ég óska þess að líf þeirra hefði verið hamingjusamara, foreldra minna það er að segja. Það hlýtur að hafa verið erfitt fyrir þau að fá ekki að nálgast litla barnið sitt öll þessi ár. Ég fæ stundum tár í augun við tilhugsunina. Ég næ samt ekkert að tengjast inn á þau vegna þess að ég þekkti þau ekkert. Ég finn samt fyrir djúpum söknuði yfir því sem hefði getað verið.... Ég var að spá í að láta grafa mig við hlið þeirra, en því miður er alveg fullt í þessum garði og verður ekki grafið þar neitt meir. Kerið mitt fær þó að standa í duftreit ekki langt frá svo það er betra en ekkert.

Það er komið langt fram á nótt núna og ég ætla að fara í rúmið. Þegar ég vakna verður aðfangadagur jóla runnin upp og jólin að færast yfir. Það gleður mig óendanlega að sjá allar athugasemdirnar við síðustu færslu og þakka ég sérstaklega fyrir þær.

Ég vil óska ykkur gleðilegra jóla

Jacky Lynn

Það eru núna 2 dagar til „Jólanna“ minna.

Athugasemdir

[jóli (IP-tala skráð) 24.12.2008 kl. 09:51]

ertu nokkuð með barni

[Helga skjol, 24.12.2008 kl. 12:04]

Elsku vina það er ekki laust við að vera með kögg í hálsi, mér finnst þetta allt svo sorglegt og vildi óska þess að ég gæti faðmað þig in real life. Þú ert snilldarpenni og hefðir átt að gefa út bók um líf þitt.

(((((((((((((RISA JÓLAKNÚS Á ÞIG MÍN KÆRA)))))))))))))))))

[Gudrún Hauksdótttir, 24.12.2008 kl. 14:45]

Elsku Jacky Linn.Ég er dofin og med tár í augum.Ekki bara vid ad lesa tessa færslu heldur hefdi ég vilja kynnast tér.Kynnast lífi tínu og hugsunum.Madur er ávallt ad kynnast nýju fólki allt lífid og tér hefdi ég viljad kynnast.Ég hef tó skrifin tín og teyrra skal ég minnast.

Dofinn færist yfir íkama minn vid lesturinn og skrifin mín til tín.Elsku kæra bloggvinkona megi Gud vera tér alltaf nádugur.

Sendi tér hjartans kvedjur frá okkur Tjódverjanum mínum.

Gudrún

[Sigríður Ágústa Þórólfsdóttir, 24.12.2008 kl. 15:51]

Kæra vinkona,mér er orða vant,mér finnst ég þekkja þig svo vel,þó ég sé ný orðin vinur þinnÉg vil þú vitir að þú ert í bænum mínum,ég bið Guð að gefa þér hugarró og blessa þig,mér finnst svo sorglegt að þetta er kannski síðasta færslan sem þú færð frá mér,megi englarnir taka þig í sína arma þegar stundin  þín kemur