Víg eða Morð?

Ég er mun skárri í dag en ég var í gær, líðanin er öll að koma til og sálartetrið er með hressari móti. Ekki að ég hafi verið í einhverri geðlægð, heldur fær maður bara svona daga sem eru drungalegri en aðrir. Það er spáð björtu og fallegu veðri í borginni minni á morgun og 17-20°c, það er hreint ágætt og mig hlakkar til að fara skokkhring í garðinum við vatnið. Það er yndislegt að skokka, ég hreinsa hugann svo vel og verð eitthvað svo upprifin þegar ég kem heim eftir góðan túr. Þetta er ein besta stress losunar aðferðin sem ég þekki.

Ég keypti nýja hlaupaskó í dag því hinir voru eitthvað slakir á límingunni, ég borgaði offjár fyrir þá og fann fyrir smá kökk í hálsinum vegna þess að ég á ekki eftir að nota þessa dýru skó hvorki mikið eða lengi. En hvað um það, ég ætla ekkert að loka mig ofan í kistu fyrr en feita konan er búin að syngja! Þannig að ég ætla að reyna að lifa mínu lífi fram að deginum ákveðna, brottförinni.

Ég las kommentin ykkar og þakka ykkur fyrir. Ég vil svara KG og HH. Það er þannig, að ég geri mér 100% grein fyrir því elskurnar mínar, að það er fólk í þessum heimi sem hefur það margfalt verra en ég. Ég sjálf, hef lagt töluvert af mörkum til þess að styðja við marga af þeim minna gæfusamari. Ég hinsvegar er ekki að setja mig í samhengi við erfiðleika annara þegar ég tek þessa ákvörðun um að enda líf mitt. Afhverju ætti ég að gera það? Virkar það virkilega fyrir einhvern, að lýta upp úr eigin erfiðleikum og hugsa, fjárinn, það eru milljónir þarna úti sem hafa það verra en ég og fara svo bara að fleuta af einskærri hamingju? Úff, ég vildi að þetta væri svo auðvelt stúlkur. Þá myndi ég hrista þessa „Dauðaósk“ af mér með það sama. En málið er bara ekki svona einfalt, ég hef kannski takmarkaða hæfileika til að koma tilfinningum mínum til skila á prenti, en málið er bara að ég sé hreinlega engan tilgang með lífinu. Ég er södd lífdaga eins og ég las í bók eftir Nóbel skáld forðum daga. Mér líður eins og ég sé 150 ára gömul og búin að fá mitt út úr lífinu. Það er ekkert eftir. Ég get ekki átt börn, get ekki hugsað mér að ættleiða, enda þyrfti ég þá að gifta mig vegna strangra reglna, og hvað þá? Hvað á ég þá að gera?

Eins og kom fram framarlega í blogginu mínu, þá tel ég mig búna að fara allar þessar venjulegu leiðir til þess að koma hugsunum mínum í „normal“ farveg. Það er bara ekki að virka. Ég tók svo að lokum og takið eftir að lokum, þessa drastísku ákvörðun, að enda þetta allt saman. Ég er bara alveg sátt við það. Eftir að ég sætti mig við það, þá fékk ég loks frið og ró í sálinni. Það eru margir mánuðir síðan ég tók ákvörðunina svo ég er ekkert að ana út í eitt eða neitt. Ég er meira að segja búin að láta húsið mitt standa á sölu og selja það, bíllinn er farinn líka og allt innbú, ég á ekkert eftir nema tvær töskur af fötum, snyrtitöskuna mína og handtöskuna góðu.

Málið er bara, held ég og leiðréttið mig ef ykkur finnst ég fara með rangt mál, að það er svo mikið tabú í kringum sjálfsmorð í samfélagi mannanna. Meira að segja í trúnni er litið niður á sjálfsmorð. Orðið er meira að segja ljótt „Sjálfs-Morð“. Það er jú einnig hægt að kalla þetta sjálfsvíg sem mér finnst skárra orð í ljósi atburða eða hreinlega „Brottför“ sem ég nota nú oftast hér á MBL. Það er svo innprentað í okkur að sjálfsmorð er leið aumingjana út úr erfiðleikum, erfiðleikum sem oftast er hægt að leysa eða jafnvel lagast af sjálfu sér eftir x langan tíma. Þá, ef viðkomandi hefði nú beðið aðeins lengur, hefði allt „reddast“ fyrir hann/hana.

Í mínu tilfelli er þetta bara ekki svona! Ég hef auðvitað velt þessu heilmikið fyrir mér en það ber allt að sama brunni, líf mitt er alls ekki fullnægjandi fyrir mig og þess vegna finnst mér ágætt að geta bara endað það með nokkrum litlum töflum. Ég skil siðferðið bak tabúinu, en finnst í lagi að gera þetta ef maður gerir þetta eftir skipulagningu og umhugsun.

Ég skil engan eftir í sárum eða söknuði. Ég á, eins og komið hefur fram, tvær góðar vinkonur og þær báðar skilja mig og styðja 100% !

Svo er það málið,afhverju er ég að úthella tilfinningum mínum hér á Íslenska MBL? Við því hef ég fá svör, og þó. Þið kannist væntalega við það að úthella tilfinningum yfir einhvern sem maður þekkir ekki, er oft gott? Þannig líður mér með MBL. Ég hef lesið íslensk blöð gegnum árin og fór að fylgjst með moggabloggi um leið og það kom út, en aldrei tekið þátt fyrr en núna. Mig langaði bara svo að einhver vissi brot af sögu minni. Þetta var hugsað sem eftirmæli um Jacky Lynn, lái mér það hver sem vill.

Ég verð að viðurkenna að ég átti síst von á því að eignast „Bloggvini“ ! Það kom mér einna mest á óvart. Ég hafði alveg búist við kommentum eins og „Hættu við kerling“ eða „Láttu ekki svona“ en að ég fengi skemmtilega bloggvini var alveg fjarri mínum huga. Svo ég ætla að þakka ykkur bloggvinir mínir Jac, Ditta, Jyderupdrottning, Helga Skjól , Berglind Nanna og Kristín Gunnars. Takk fyrir kommentin ykkar. Þið hin sem að kommentið hjá mér, vinsamlega lesið bloggið mitt yfir áður en þið kommentið eitthvað frá hjartanu og biðjið mig um að „hætta við“. Það mun ég ekki gera, gefið mér frekar stuðning eða sleppið að kommenta J

Hér er komin nótt og ég er farin að sofa. Góða nótt.

Jacky Lynn

  

Athugasemdir

[Jac Norðquist, 4.10.2008 kl. 15:42]

Takk fyrir kveðjuna kæra Jacky Lynn, ég er stoltur af því að vera bloggvinur þinn þótt við þekkjumst nánast ekkert. En hey, ég legg til að við höldum upp á árs afmæli bloggvináttu okkar á hverju ári hér eftir. Hvernig væri það? Þú veist að maður klikkar ekki á góðu Reunioni er það nokkuð ;)

Annars er ég sammála þér og þú átt minn stuðning amk. Ég ætla ekki að draga neitt þúr þér og virði ákvörðun þina sem er greinilega útpæld.

Mínar bestu kveðjur

Jac Norðquist

[Gudrún Hauksdótttir, 6.10.2008 kl. 15:15]

Takk kæra Jacky ad tú metur mínar athugasemdir.

Verd ad kíka á tig á hverjum degi og óska mér ávallt ad tú hafir fallegar hugsanir .

Tad er med ólíkindum hvad tú hefur tengst mér á tessum tíma..Tú ert svo oft í huga mér jafn á degi sem kveldi.

Veistu! Ég held reyndar ad tú sert svo vöndud kona ad tú hafir stjórn á hugsunum tínum og tær séu oftast fallegar.

Eitt fadmlag til tín.